Κι όμως... ήρθε η ΄Ανοιξη!

Δε μ’ ακούς;

΄Ερχομαι μέσα απ’ τα δέντρα.

΄Ελα, έλα, κοριτσάκι

μυρίζω πασχαλιά και μαντζουράνα.

΄Ελα, έλα, αγοράκι

κυλήσου στο χώμα

κάνε κολοτούμπες στο γρασίδι

αγκάλιασε σφιχτά τη γάτα σου

ρίξε μια πέτρα στο χελιδόνι που σε κοιτά στο συρματόπλεγμα

βγάλε μια δυνατή φωνή να ξαλαφρώσεις

δώσε μια κλοτσιά στην μπάλα σου να φτάσει στα ουράνια.

΄Ερχομαι μέσα απ’ τα δέντρα

πάρε ένα τριαντάφυλλο απ’ τον κήπο του γείτονα

γύρνα στη σούβλα το πασχαλιάτικο αρνί

κόψε μια μαργαρίτα μ’ αγαπά–δε μ’ αγαπά

φτιάξε μαγιάτικο στεφάνι

με παπαρούνες, χαμομήλια και πράσινα στάρια.

΄Ελα, έλα, αγοράκι

έλα, έλα, κοριτσάκι.

Δε μ’ ακούς ;

Είμαι η ΄Ανοιξη.

                                     Μάρω Λοΐζου

(Από το Ανθολόγιο Λογοτεχνικών Κειμένων για το νηπιαγωγείο,

ΟΕΔΒ 1996, έκδοση Α΄, σελ. 117).

(9A